Milrinon
MILRINON (COROTROPE):
· dawkowanie:
· dożylna dawka nasycająca: 50 do 75 mg/kg mc. podawane w ciągu 30 do 60 minut.
· ciągła infuzja dożylna: 0,25 do 0,75 mg/kg mc./min przez okres do 35 godzin
· Wskazania do stosowania:
§ COROTROPE jest przeznaczony do krótkotrwałej terapii dożylnej niewydolności krążenia, w tym
zespołów małego rzutu po operacjach kardiochirurgicznych.
§ U dzieci produkt leczniczy Corotrope jest wskazany w krótkotrwałym leczeniu (do 35 godzin) ciężkiej
zastoinowej niewydolności serca niereagującej na konwencjonalne leczenie podtrzymujące
(glikozydy, leki moczopędne, leki rozszerzające naczynia i (lub) inhibitory konwertazy angiotensyny
(ACE)), oraz w krótkotrwałym leczeniu (do 35 godzin) u dzieci z ostrą niewydolnością serca, w tym
w zespołach małego rzutu, po operacjach kardiochirurgicznych.
· interakcje:
· Wstrzyknięcie furosemidu lub bumetanidu i milrynonu do tego samego zestawu do wstrzykiwań
dożylnych powoduje wytrącenie osadu. Tak więc furosemidu ani bumetanidu nie należy podawać
z milrynonem tym samym zestawem kroplówkowym.
Nie należy rozcieńczać milrynonu w roztworze wodorowęglanu sodu
· Działania niepożądane
· Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Niezbyt często: trombocytopenia*
Częstość nieznana: zmniejszenie stężenia czerwonych krwinek i (lub) hemoglobiny
* U niemowląt i dzieci, ryzyko wystąpienia trombocytopenii istotnie wzrastało wraz z czasem trwania
infuzji. Dane kliniczne sugerują, że związana ze stosowaniem milrynonu trombocytopenia występuje
częściej u dzieci niż u dorosłych (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Niezbyt często: hipokaliemia
Zaburzenia układu nerwowego
Często: bóle głowy, na ogół łagodne lub o umiarkowanym nasileniu.
Niezbyt często: drżenia
Zaburzenia serca
Często: komorowe skurcze dodatkowe, nieutrwalony lub utrwalony częstoskurcz
komorowy (patrz punkt 4.4), nadkomorowe zaburzenia rytmu serca,
niedociśnienie tętnicze
Niezbyt często: migotanie komór, dławica piersiowa - bóle w klatce piersiowej
Bardzo rzadko: zaburzenia typu torsade de pointes
Częstość występowania zarówno komorowych jak i nadkomorowych zaburzeń rytmu serca nie była
związana z dawką produktu i stężeniem milrynonu we krwi. Zagrażające życiu zaburzenia rytmu serca
są często związane z pewnymi stanami, takimi jak występujące wcześniej zaburzenia rytmu serca,
zaburzenia metaboliczne (np. hipokaliemia), nieprawidłowe stężenie digoksyny we krwi i założenie
cewnika. Wyniki badań klinicznych wskazują na to, że zaburzenia rytmu serca związane ze
stosowaniem milrynonu występują rzadziej u dzieci niż u dorosłych.
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Bardzo rzadko: skurcz oskrzeli
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Niezbyt często: nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Bardzo rzadko: reakcje skórne, takie jak wysypka
· Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Częstość nieznana: niewydolność nerek, wtórna do współistniejącego niedociśnienia tętniczego.
· Farmakokinetyka
· Milrynon jest szybciej eliminowany z ustroju dzieci niż dorosłych, jednak niemowlęta mają istotnie
niższy klirens niż dzieci, a klirens u wcześniaków jest jeszcze niższy. Z powodu szybszego klirensu
stężenia osoczowe milrynonu w stanie stacjonarnym były niższe u dzieci niż u dorosłych. U dzieci
i młodzieży z prawidłową czynnością nerek osoczowe stężenia milrynonu w stanie stacjonarnym po
6–12 godzinach ciągłej infuzji z szybkością 0,5 do 0,75 μg/kg mc./min wynosiły około 100–300
ng/ml.
Po infuzji dożylnej z szybkością 0,5 do 0,75 μg/kg mc./min u noworodków, niemowląt i dzieci po
operacji kardiochirurgicznej na otwartym sercu, objętość dystrybucji milrynonu wynosi
od 0,35 do 0,9 l/kg mc. bez istotnych różnic w poszczególnych grupach wiekowych. U wcześniaków
urodzonych długo przed wyznaczonym terminem, po infuzji dożylnej milrynonu z szybkością
0,5 μg/kg mc./min, podanego w celu zapobieżenia wypływowi krwi z krążenia ogólnego po
urodzeniu, objętość dystrybucji milrynonu wynosi około 0,5 l/kg mc.
W kilku badaniach farmakokinetycznych wykazano, że u dzieci i młodzieży klirens leku wzrasta wraz
z wiekiem pacjenta. Niemowlęta mają istotnie niższy klirens (3,4-3,8 ml/kg mc./min) niż dzieci (5,9–
6,7 ml/kg/min). U noworodków klirens milrynonu wynosił około 1,64 ml/kg mc./min,
a u wcześniaków był jeszcze niższy (0,64 ml/kg mc./min).
Milrynon ma średni końcowy okres półtrwania wynoszący od 2 do 4 godzin u niemowląt i dzieci oraz
10 godzin u wcześniaków